RABITA

Râbıta, bir tasavvuf terimidir. Tasavvufta belirli bulunan bir uygulamaya verilen isimdir. Etimolojik açıdan râbıta sözcüğü rabt kökünden türemiştir ve “birleştirmek” ve “bağlamak” anlamlarına gelmektedir.

“Ey îmân edenler! Allah’tan korkun ve sâdıklarla beraber olun!”(et-Tevbe, 119)

İman edenlere bir tavsiyedir,sadıklarla beraber olun,yani onlarla beraber olmak bir nevi rabdiye yani RABITA dır.

Tasavvufta yani tevhid makam talimlerinde talebe derslere bağlanır.İdrak ve anlayışa göre tevdi edilen ders yani ilişkili( rabıtalı)olduğu yeri gösterir ve salik/talebe o makam ile hemhâl olur.Mürşid "evladım senin dersin artık bundan sonra tevhidi effal" dedimi saliğin/talebenin rabıtası "tevhid dersi içinde effal(fiiller/failler) olur.Yukardaki ayete göre bunu zevk edersek o saliğe/talebeye mürşit (ey iman eden(tevhid talebesi, fiil ve faillerle beraber ol onlarla ilgilen) olur.Her meratip bunun gibi rabıtalarla salik/talebe derslere/makamlara bağlanır.Rabıta kısaca budur.